Chapter 10

Mężczyzna, który ma hobby

Hobby pojawiło się nagle.

Jakby ktoś je dorzucił do życia w ostatniej chwili, żeby całość wyglądała zdrowiej.

„Muszę mieć coś dla siebie” — powiedział.

Brzmiało rozsądnie.

Prawie jak diagnoza.

⸻ Hobby było konkretne.

Sprzęt.

Akcesoria.

Grupa na Facebooku.

Krótka historia o tym, dlaczego właśnie to.

Hobby musi mieć narrację.

Inaczej wygląda jak ucieczka.

⸻ Wychodził „na godzinę”.

Wracał po trzech.

Z nową energią, której nie było już dla nikogo.

„Było super” — powiedział.

„Cieszę się” — odpowiedziała.

Naprawdę się cieszyła.

Trochę.

⸻ Zauważyłem, że hobby bardzo rzadko jest spokojne.

Musi być intensywne.

Musi mieć progres.

Musi dawać poczucie, że gdzieś się idzie.

Odpoczynek bez celu to nie hobby.

To strata czasu.

⸻ Mężczyzna, który ma hobby, traktuje je jak dowód.

Że żyje.

Że ma pasję.

Że jeszcze mu się chce.

Im głośniej o nim mówi, tym bardziej tego dowodu potrzebuje.

⸻ „To moje jedyne wyjście” — powiedział.

Nie sprecyzował z czego.

⸻ Hobby ma jedną ogromną zaletę.

Można je zaplanować.

W przeciwieństwie do rozmowy.

W przeciwieństwie do bliskości.

W przeciwieństwie do ciszy, która nie daje się rozpisać na treningi.

⸻ Piszę to oczywiście o sobie.

Inni faceci naprawdę robią to z pasji.

⸻ Mężczyzna, który ma hobby, nie ucieka od życia.

On tylko wychodzi bocznymi drzwiami, żeby na chwilę nie być w środku.

⸻ 🔹 Zdanie-nóż Hobby jest bezpieczne.

Nigdy nie zapyta, dlaczego nie chcesz wracać szybciej.